www.fakirfezadanbildiriyor.com

MAGRİTTE, SÖZÜM SANA
GELİNİM, SEN ANLA
.Epizort - 3

‘’Zürafanın düşkünü...’’


Sahne karbeyaz.

Sahneye bir Zürafa girer.
-Bildiğin Zürafa.-

Yürür.
Sahnenin ortasına değin gelir.

Bilgiç bir edayla
seyircilere döner.

ve

‘’MAGRİTTE DİYE BİŞŞEY YOĞDUR!!!’’
, der.

ve geviş getirir gibi
ağzını şapur şıpır şupurdatır.

…

Zürafa,
oldukça ukala dümbeleğidir.

Çıkarır ‘’şakk’’ diye bi pipo yakar.
Velvelakin işin de acemisidir.
Piponun dumanı göğsüne kaçar.

Paf küf paf küf öksürür.

Ansızın…

Dışardan bir yerden
tek bir el tüfek sesi işitilir.

…

DAN!!!

…

Ve tüfek sesiyle birlikte,
Zürafa'nın göğsü ‘’zınnkk’’ diye sıkışır.

ve ağzından bir avuç dolusu kan
fışkırmak suretiyle
boşalır.

Zürafa,
avucundaki kanı seyircilere doğru gösterir.

Ve
kalan son birkaç nefesiyle

‘’DEMET,

SENİ SEVİYORUM…’’

, der

...

ve sahne şimşek hızıyla kararır.

…

Zürafa’nın
-taze baltalanmış bir ağaç misali-
devrildiğini duyarız karanlıkta.

…

GÜMMM!!!

...

Ve bu triyoloji de
(PALYAÇO-ZÜRAFA-ADAM)
burada sona erer.

SON - THE END - FİN